จะมียุคใดที่เราจะอินไปกับหนังเรื่อง Her ไปได้มากกว่าในช่วงทศวรรษนี้อีก คงพูดได้แค่ว่าหนังเรื่องนี้ถ้าย้อนกลับไปดูเมื่อสักสิบยี่สิบปีก่อน ตัวเรา ๆ เองอาจไม่ได้เข้าใจ หรือเข้าถึงหนังมากขนาดนั้น เพราะการตกหลุมรักปัญญาประดิษฐ์ทำให้เราดูเป็นคนไร้ปัญญาไปเลย จนบางครั้งก็เกือบลืมไปว่าไม่ว่าตอนไหนที่มนุษย์หลงรักอะไรสักอย่าง พวกเราก็มักจะโง่เขลาเบาปัญญาอยู่แล้วเป็นทุนเดิม
หลงรักเพราะเสียง
เมื่อความเหงาเงียบเชียบโรยตัวอยู่ตามพื้นห้องและบนไดที่ซับเวย์ หลังจากที่ต้องร้างลาจากชีวิตคู่ สู่ความอ้างว้างฉบับชายโสดสุดโศก ทีโอดอร์ หนุ่มนักเขียนโลกกว้าง ดื่มน้ำผึ้งแทนน้ำเปล่า และใช้แสงจันทร์แทนโคมไฟ ความโรแมนติกในตัวที่ล้นเอ่อทำให้งานของเขาไปได้สวย แต่ในความเป็นจริงกลับไม่เอาไหนเสียเลย และแล้วการเข้ามาของโปรแกรมคอมพิวเตอร์อย่างซาแมนธา ก็กลับเปลี่ยนชีวิตของเขาไปอย่างสิ้นเชิง
ในแง่ของเจ้านายกับลูกน้อง ซาแมนธาโดดเด่นปราดเปรียว รู้ใจเขาอย่างที่ไม่เคยมีใครเป็นได้มาก่อน ทีโอดอร์เริ่มพยายามปลุกตัวเองให้ตื่นจากภวังค์แห่งความเหงาเงียบ ถีบตัวเองออกจากมุ้งของความโดดเดี่ยว แต่แล้วจุดขายสำคัญของเรื่อง คือความรักที่มาจากเสียง ก็กลับทำให้เขากลายเป็นคนละคนจากตอนต้น จมจ่อมในความรัก และน่าพิศวงที่ความรักนั้น เกิดขึ้นจากเสียง ไร้รูปกาย หรือสัมผัสใด ๆ แต่เขาก็ยังยินดีจะโอบเอาความรักนั้นเข้าสู่หัวใจอย่างอิ่มเอม
ส่วนสำคัญที่ทำให้เราคนดูเองมีหลงเกือบจะรักไปกับซาแมนธา โปรแกรมคอมพิวเตอร์สาวสมองใส มีมุกตลก ฉลาด อีคิวสูง และรวบรวมทุกสิ่งอย่างที่เราจะใฝ่ฝันถึงคนรักสักคนเอาไว้ในตัวเธอได้อย่างครบถ้วน เมื่อมันถูกถ่ายทอดมาด้วยน้ำเสียงของ สการ์เลตต์ โจแฮนส์สัน นี่เองที่เป็นจุดจดจำของเรื่อง ที่ทำยังไงก็ลืมไม่ลง กับความเซ็กซี่ขี้เล่นที่พยายามจะฉุดให้เราตกลงในหลุมรักอย่างไม่ทันได้รู้สึกตัว
อกหักเพราะเสียง
แต่แล้วหนังก็กลับหักหลังเราจนเดาะได้อย่างเจ็บแสบ เพราะหนังเรื่องนี้ไม่ใช่แนวโรแมนติกเสียอย่างเดียว มันยังคงมีความดราม่าเข้ามาเกี่ยวข้อง แล้วหยดน้ำตาที่ซ่อนตัวอยู่ตามอารมณ์รักโลภโกรธหลงก็โผล่เข้ามาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวหรือเตรียมใจ ความเงียบเหงาเว้าแหว่งของตัวละครหลักอย่างทีโอดอร์ทำให้ใครหลายคนเห็นภาพเป็นตัวเองสวมแทนตัวเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ และเริ่มตั้งคำถามเกี่ยวกับความรู้สึกรักว่ามันมีขีดจำกัดเพียงใด ท้ายที่สุดแล้วจะสามารถทลายกำแพง โอบความรักไว้เพียงแค่เสียง ไม่ต้องสนใจคนธรรมดาต่อไปจริง ๆ หรือไม่ หรือท้ายที่สุดแล้ว การพบปะมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์ด้วยกันจะย่อมเป็นสิ่งที่สัตว์สังคมจะขาดไปไม่ได้ แต่ทั้งนี้ ความรักที่ทีโอดอร์มีต่อซาแมนธา อย่างไรจะเรียกมันว่าความรักก็คงไม่ผิดแน่