Portrait of a Lady on Fire หนังอาร์ท ที่ติสท์เกินเข้าใจ?

Portrait of a Lady on Fire คือหนังสัญชาติฝรั่งเศสที่ถ้าคุณไม่ได้พูดภาษาฝรั่งเศสคงต้องพึ่งซับไตเติ้ลเอา แต่ในตัวหนังมีสัญญะบางอย่างมากมายที่ขับขานเรื่องราวความรักในแบบที่โลกอาจไม่เข้าใจนัก สู่ภาษาแบบที่คนทั่วโลกเห็นแล้วต้องเข้าใจ ความรักของหญิงสาว สู่หญิงสาว โดยหญิงสาวเอง สะท้อนก้องอยู่ในโสตประสาทและนัยน์ตาของผู้รับชม น้อยกว่าเวลาที่หนังเล่นวนอยู่ในใจหลังจากโรงปิดเสียอีก

ศิลปะแห่งการถ่ายทอดเรื่องราว

ที่เราต้องเรียก Portrait of a Lady on Fire ว่าเป็นหนังอาร์ตเพราะมันอาร์ตอย่างเต็มปากเต็มคำ เอาแค่อาชีพของนางเอกก็เป็นจิตรกรแล้ว แม้เธอจะมีอิสระ ไม่ต้องผูกมัดกับขนมธรรมเนียมใด ๆ แต่หญิงคนที่เธอรักกับโดนห่วงโซ่ของพิธีการแต่งงาน สร้างครอบครัว และมีลูก รัดรึงไว้แน่นหนา นอกจากนี้ ยังประสิทธิ์ประสานศาสตร์และศิลป์ในอีก ๆ หลายแขนง ไม่ว่าจะเป็นคีตศิลป์ ดนตรีศิลป์ หรือวรรณศิลป์เองก็ตามแต่

ตำนานการหันหลังกลับของชายผู้ทวงคืนหญิงคนรักจากนรกเป็นที่ถกเถียงกันในเรื่องอย่างน่าฉงนใจและชวนให้คิดตาม อีกทั้งยังมีสารลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สอดแทรกเอาไว้ตลอดเรื่อง จนต้องตั้งใจดูอยู่หลายครั้ง แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้นถูกทาบทับด้วยกรุ่นไอรักจากจิตรกรหญิงและนางแบบสาว ที่คนทั่วโลกที่ใช้ต่างภาษากันคงดูได้อย่างเข้าใจโดยไร้ซึ่งคำบรรยายใด ๆ ว่าหล่อนทั้งสองรักกันอย่างถึงก้นบึ้งของจิตใจ

กระทั่งฉากจบ Portrait of a Lady on Fire ก็สร้างประวัติศาสตร์ขึ้นมาด้วยตัวเอง จากการล้อกับตำนานที่ถูกนำมาพูดถึงในเรื่อง การหันหลังกลับไปเพื่อจดจำบางสิ่ง ละทิ้งบางอย่าง กับการจ้องมองไปข้างหน้าเพื่อเฝ้ารอคอยวันที่สองเราจะได้เคียงข้าง สิ่งเหล่านี้ผู้กำกับไม่ได้บอกเล่าพวกเราโดยตรงแบบพูดกรอกหู หากแต่การกระทำของตัวละครก็ทำให้เราเชื่อกันอย่างเหลือเกินว่าความโศกเศร้าที่ระอุในหน้าจอ ช่างขัดแย้งกับคำบอกเล่าของตัวละครเอง ผ่านบทเพลงที่ถูกเล่นในเรื่องเพียงแค่สองครั้ง แต่กลับดังก้องยาวนาน กินเวลาหลายปี จนเด็กคนหนึ่งเติบโต ความรักยังไม่มอดจาง ไม่เคยเลือนหาย

ความงดงามของหนัง

เวลาไม่ถึงสองชั่วโมงที่ได้ให้ไปกับการรับชม Portrait of a Lady on Fire คือสองชั่วโมงที่ได้ให้จิตวิญญาณได้ดื่มกินความรักระคนโศกที่สวยงามราวกับภาพวาด ถ้าตัดคำสร้อยทุกสิ่งอย่างที่จะบรรยายเพื่อชมเชยความงามงดของผลงานทั้งหลายภายในเรื่องอย่างหมดจดไป สิ่งที่หลงเหลืออยู่คือกลิ่นไอความเศร้าที่โดดเดี่ยวจากการขาดรัก ที่ซึมลึกอยู่ในใจ ถึงขั้นที่ว่าไม่ว่าเห็นภาพฉากใดก็ตามจากหนังเรื่องนี้ ความรู้สึกเศร้าซึมก็จะตีขึ้นมาที่อกทุกครั้ง เหมือนได้สบตากับตัวละครสักตัว แล้วพบเจอแต่ความอาลัยรักอยู่ในนั้น